سیگار پشت سیگار

خمیازه‌های کش‌دار، سیگار پشت سیگار        

                                           شب گوشه‌ای به ناچار، سیگار پشت سیگار

این روح خسته هر شب، جان کندنش غریزیست                                                    لعنت به این خودآزار، سیگار پشت سیگار

پای چپ جهان را، با اره‌ای بریدن                                            

       چپ پاچه‌های شلوار، سیگار پشت سیگار

در انجماد یک تخت، این لاشه منفجر شد                                                  پاشیده شد به دیوار، سیگار پشت سیگار

بر سنگفرش کوچه، خوابیده بی‌سرانجام          

                                          این مرده ی کفن خوار، سیگار پشت سیگار

صد صندلی در این ختم، بی‌سرنشین کبودند                                                    مردی تکیده بیزار، سیگار پشت سیگار

تصعید لاله گوش، با جیغ‌های رنگی                    

                              شک و شروع انکار، سیگار پشت سیگار

 مردم از این رهایی، در کوچه‌های بن‌بست                                                 انگارها نه انگار، سیگار پشت سیگار 

این پنچ پنجه امشب، هم خوابگان خاکند                                                بدرود دست و گیتار، سیگار پشت سیگار 

ماسیده شد تماشا، بر میله میله پولاد                      

                          در یک تنور نمدار، سیگار پشت سیگار

صد لنز بی‌ترحم، در چشم شهر جوشید        

                                        وین شاعران بیکار، سیگار پشت سیگار

در لابلای هر متن، این صحنه تا ابد هست                              

                 مردی به حال اقرار، سیگار پشت سیگار

اسطوره‌های خائن، در لابلای تاریخ                   

                         خوابند عین کفتار، سیگار پشت سیگار

عکس تو بود و قصّه، قاب تو بود و انکار                                             کوبیدمش به دیوار، سیگار پشت سیگار

مبهوت رد دودم،  این شکوه‌ها قدیمیست           

                                   تسلیم اصل تکرار، سیگار پشت سیگار

کانسرو شعر سیگار، تاریخ انقضاء خورد      

                                       سه، یک، ممیز چهار، سیگار پشت سیگار 

ته مانده‌های سیگار، در استکانی از چای         

                                   هاجند و واج انگار، سیگار پشت سیگار

 خودکار من قدیمی‌ست، گاهی نمی‌نویسد        

                                   یک مارک بی‌خریدار، سیگار پشت سیگار

شاعر ... ؟

سیگار پشت سیگار

خمیازه‌های کش‌دار، سیگار پشت سیگار                                                    شب گوشه‌ای به ناچار، سیگار پشت سیگار این روح خسته هر شب، جان کندنش غریزیست                                                    لعنت به این خودآزار، سیگار پشت سیگار پای چپ جهان را، با اره‌ای بریدن                                                   چپ پاچه‌های شلوار، سیگار پشت سیگاردر انجماد یک تخت، این لاشه منفجر شد                                                  پاشیده شد به دیوار، سیگار پشت سیگار بر سنگفرش کوچه، خوابیده بی‌سرانجام                                                    این مرده ی کفن خوار، سیگار پشت سیگار صد صندلی در این ختم، بی‌سرنشین کبودند                                                    مردی تکیده بیزار، سیگار پشت سیگار تصعید لاله گوش، با جیغ‌های رنگی                                                  شک و شروع انکار، سیگار پشت سیگار  مردم از این رهایی، در کوچه‌های بن‌بست                                                 انگارها نه انگار، سیگار پشت سیگار  این پنچ پنجه امشب، هم خوابگان خاکند                                                بدرود دست و گیتار، سیگار پشت سیگار  ماسیده شد تماشا، بر میله میله پولاد                                                در یک تنور نمدار، سیگار پشت سیگار صد لنز بی‌ترحم، در چشم شهر جوشید                                                وین شاعران بیکار، سیگار پشت سیگار در لابلای هر متن، این صحنه تا ابد هست                                               مردی به حال اقرار، سیگار پشت سیگار اسطوره‌های خائن، در لابلای تاریخ                                            خوابند عین کفتار، سیگار پشت سیگار عکس تو بود و قصّه، قاب تو بود و انکار                                             کوبیدمش به دیوار، سیگار پشت سیگار مبهوت رد دودم،  این شکوه‌ها قدیمیست                                              تسلیم اصل تکرار، سیگار پشت سیگار کانسرو شعر سیگار، تاریخ انقضاء خورد                                             سه، یک، ممیز چهار، سیگار پشت سیگار  ته مانده‌های سیگار، در استکانی از چای                                            هاجند و واج انگار، سیگار پشت سیگار  خودکار من قدیمی‌ست، گاهی نمی‌نویسد                                           یک مارک بی‌خریدار، سیگار پشت سیگارشاعر ... ؟

بمان با من.. ای عشق!

حضورسبز لحظه هارا با گرمترین سرمایه زیستنهمان عاشقی های بی تکلف را چاشنی سخت ترین لحظه هاباید ساخت...  وعشق ! تنها عشـق! حصاریست روئین تن برمصائب زمانه! عاشقانه طی شدن لحظه و آن! چونان اکسیریست که ترس از چرایی فرداها وعظمت زندگی را شرمنده  لطیف ترین ساحت عشق میسازد! پس دل قوی دارنازنینمودم غنیمت دان که عالم یک دم است..... و تو ای امید سالهای دور ودراز رفته ام توکه با هر نگاهت آن را به صداقتی تمام میهمان چشمان خسته ام میکنی! امیدی به شروعی دوباره! به بودنی صدباره و ماندنی جاودان... ماندن در کنار دلداری چون تو که شانه هایت مامن خستگی هایم در روزهای سرد خزانیست وقت سنگین شدن چهره بی روح انسانییت!!! یگانه ستاره آسمان زندگی ام در این شبستان تارو تردید روزگار! حک کن صدای قدمهای سبزو استوارت را بر دلم برای یک عمرعاشقی...

بمان با من.. ای عشق!

حضورسبز لحظه هارا با گرمترین سرمایه زیستنهمان عاشقی های بی تکلف را چاشنی سخت ترین لحظه هاباید ساخت...  وعشق ! تنها عشـق! حصاریست روئین تن برمصائب زمانه! عاشقانه طی شدن لحظه و آن! چونان اکسیریست که ترس از چرایی فرداها وعظمت زندگی را شرمنده  لطیف ترین ساحت عشق میسازد! پس دل قوی دارنازنینمودم غنیمت دان که عالم یک دم است..... و تو ای امید سالهای دور ودراز رفته ام توکه با هر نگاهت آن را به صداقتی تمام میهمان چشمان خسته ام میکنی! امیدی به شروعی دوباره! به بودنی صدباره و ماندنی جاودان... ماندن در کنار دلداری چون تو که شانه هایت مامن خستگی هایم در روزهای سرد خزانیست وقت سنگین شدن چهره بی روح انسانییت!!! یگانه ستاره آسمان زندگی ام در این شبستان تارو تردید روزگار! حک کن صدای قدمهای سبزو استوارت را بر دلم برای یک عمرعاشقی...

شاعرانه

دلتـنگـــــم . . .هــــــمـــین . . .و ایــــــن نیــــــاز به هــــیچ زبـــان شاعــــرانه ای نــــدارد..... . ....

شاعرانه

دلتـنگـــــم . . .هــــــمـــین . . .و ایــــــن نیــــــاز به هــــیچ زبـــان شاعــــرانه ای نــــدارد..... . ....

قلب تا قلم...

یه صفحه سفید پیش روی من است ومن ماندم با واژ ای که تمام ذهنم را پر کرده است چه کنم؟ این واژه را همگی می شناسیم وشاید به نحوی تجربه اش کرده باشیم واژه ایی که از دلم جاری میشود و از سر انگشتانم میلغزد و بر نوک قلم جاری میشود... یعنی رقص واژگان از عمق قلبم تا نوک قلم میدانی به چه چیزی فکر میکنم؟ قطعا نمیدانی ... نباید هم بدانی که من چنین انتظاری ندارم چون جای من نبودی که با رویایم آشنا باشی  //  من..... رویاهایم را در کنار کسانی گذراندم که بودند ولی نبودند همراه کسانی بودم که همراهم نبودن وسیله کسانی بودم که هرگز آنها را وسیله قرار ندادم دلم را کسانی شکستند که هرگز قصد شکستن دل آنها را نداشتم و تو چه دانی که عشق چیست عشق سکوتی است در برابر همه اینها   اندک توضیحی بود که بدانی واژگانم را وقتی از قلب تا قلم هدایت میکنم چرا همه ذهنم پر از تلخی میشود..

قلب تا قلم...

یه صفحه سفید پیش روی من است ومن ماندم با واژ ای که تمام ذهنم را پر کرده است چه کنم؟ این واژه را همگی می شناسیم وشاید به نحوی تجربه اش کرده باشیم واژه ایی که از دلم جاری میشود و از سر انگشتانم میلغزد و بر نوک قلم جاری میشود... یعنی رقص واژگان از عمق قلبم تا نوک قلم میدانی به چه چیزی فکر میکنم؟ قطعا نمیدانی ... نباید هم بدانی که من چنین انتظاری ندارم چون جای من نبودی که با رویایم آشنا باشی  //  من..... رویاهایم را در کنار کسانی گذراندم که بودند ولی نبودند همراه کسانی بودم که همراهم نبودن وسیله کسانی بودم که هرگز آنها را وسیله قرار ندادم دلم را کسانی شکستند که هرگز قصد شکستن دل آنها را نداشتم و تو چه دانی که عشق چیست عشق سکوتی است در برابر همه اینها   اندک توضیحی بود که بدانی واژگانم را وقتی از قلب تا قلم هدایت میکنم چرا همه ذهنم پر از تلخی میشود..

باور من.

من باور دارم که دعوا و جر و بحث دو نفر به معنی اینکه آنها همدیگر را دوست ندارندنیست. و دعوا نکردن دو نفر نیز به این معنی که عاشق هم هستند نیست.. که هر چقدر دوستمان خوب و صمیمى باشد هر از گاهى باعث ناراحتى ما خواهد شد و ما باید بدین خاطر او را ببخشیم. که دوستى واقعى به رشد خود ادامه خواهد داد حتى در دورترین فاصله‌ها. عشق واقعى نیز همین طور است. که ما مى‌توانیم در یک لحظه کارى کنیم که براى تمام عمر قلب ما را به درد آورد. که زمان زیادى طول مى‌کشد تا من همان آدم بشوم که مى‌خواهم. که همیشه باید کسانى که صمیمانه دوستشان دارم را با کلمات و عبارات زیبا و دوستانه ترک گویم زیرا ممکن است آخرین بارى باشد که آن‌ها را مى‌بینم. که ما مسئول کارهایى هستیم که انجام مى‌دهیم، صرف نظر از این که چه احساسى داشته باشیم. که اگر من نگرش و طرز فکرم را کنترل نکنم،او مرا تحت کنترل خود درخواهد آورد. که قهرمان کسى است که کارى که باید انجام گیرد را در زمانى که باید انجام گیرد، انجام مى‌دهد، صرفنظر از پیامدهاى آن. که گاهى کسانى که انتظار داریم در مواقع پریشانى و درماندگى به ما ضربه بزنند، به کمک ما مى‌آیند و ما را نجات مى‌دهند. که گاهى هنگامى که عصبانى هستم حق دارم که عصبانى باشم امّا این به من این حق را نمى‌دهد که ظالم و بیرحم باشم. که بلوغ بیشتر به انواع تجربیاتى که داشته‌ایم و آنچه از آن‌ها آموخته‌ایم بستگى دارد تا به این که چند بار جشن تولد گرفته‌ایم. که همیشه کافى نیست که توسط دیگران بخشیده شویم، گاهى باید یاد بگیریم که خودمان هم خودمان را ببخشیم. من باور دارم ... که صرفنظر از این که چقدر دلمان شکسته باشد دنیا به خاطر غم و غصه ما از حرکت باز نخواهد ایستاد.

باور من.

من باور دارم که دعوا و جر و بحث دو نفر به معنی اینکه آنها همدیگر را دوست ندارندنیست. و دعوا نکردن دو نفر نیز به این معنی که عاشق هم هستند نیست.. که هر چقدر دوستمان خوب و صمیمى باشد هر از گاهى باعث ناراحتى ما خواهد شد و ما باید بدین خاطر او را ببخشیم. که دوستى واقعى به رشد خود ادامه خواهد داد حتى در دورترین فاصله‌ها. عشق واقعى نیز همین طور است. که ما مى‌توانیم در یک لحظه کارى کنیم که براى تمام عمر قلب ما را به درد آورد. که زمان زیادى طول مى‌کشد تا من همان آدم بشوم که مى‌خواهم. که همیشه باید کسانى که صمیمانه دوستشان دارم را با کلمات و عبارات زیبا و دوستانه ترک گویم زیرا ممکن است آخرین بارى باشد که آن‌ها را مى‌بینم. که ما مسئول کارهایى هستیم که انجام مى‌دهیم، صرف نظر از این که چه احساسى داشته باشیم. که اگر من نگرش و طرز فکرم را کنترل نکنم،او مرا تحت کنترل خود درخواهد آورد. که قهرمان کسى است که کارى که باید انجام گیرد را در زمانى که باید انجام گیرد، انجام مى‌دهد، صرفنظر از پیامدهاى آن. که گاهى کسانى که انتظار داریم در مواقع پریشانى و درماندگى به ما ضربه بزنند، به کمک ما مى‌آیند و ما را نجات مى‌دهند. که گاهى هنگامى که عصبانى هستم حق دارم که عصبانى باشم امّا این به من این حق را نمى‌دهد که ظالم و بیرحم باشم. که بلوغ بیشتر به انواع تجربیاتى که داشته‌ایم و آنچه از آن‌ها آموخته‌ایم بستگى دارد تا به این که چند بار جشن تولد گرفته‌ایم. که همیشه کافى نیست که توسط دیگران بخشیده شویم، گاهى باید یاد بگیریم که خودمان هم خودمان را ببخشیم. من باور دارم ... که صرفنظر از این که چقدر دلمان شکسته باشد دنیا به خاطر غم و غصه ما از حرکت باز نخواهد ایستاد.