حس غریبِ درون

بیروح تری فرد روی زمین شدم... بیقرار... بی وجود... دیوونه... و تند خو... کسی که تا دیروز وجودش مال خودٍ خودش بود...حالا ............... من از این همه بی وفایی ها باید چیکار کنم؟! از این همه توهینها ...بی وجودیها! چرا باید تو خودت درگیری داشته باشی واسه دوست داشتن یه نفر؟! تضاد وجودم داره نابودم میکنه!!!!!!!!! نفهم شدم....... نفهم!

درد را بی درد زائیده ام

دردناک است راهی که می روم ومی بینم..... و می خوانم..... بی انتهاست...!! فریبم می دهد نوری که در آغاز آن راه است پرچمدار مسیری ... که خود نمی دانم و نمیخوانم از درون خالی شده ام به رغم ظاهرزیبا و فریبنده ای که دیگران می پندارند گویه هایم به سان ناگویه هایم نیست خاکسترهای درونم آتش هویدای بیرونم نیست  من درد را زاییده ام بی درد! پای گذارده ام بر پلکان های رونده به ناکجا پوسیده اند چوبهای زیر پاهایم حواسم باشد ننازم  و نتازم اسب چوبینم را موریانه ها فهمیده اند!