دوست

میدانی نازنین.. دلم یک دوست میخواهد. یک دوست واقعی. یک سنگ صبور...دوستی که حرفهامو گوش بده و حرف نزنه!آخه میدونی غمها دیگه بدجور تلمبار شده اند روی دلم ... میترسم روزی سر ریز شوند... بنشینم و برایش حرف بزنم...بگم...بگم...انقدر بگم تا سبک شم... و اون فقط گوش بده و نهایت امر بغلم کنه سرم رو بچسبونه به سینه اش و فشار بدهسرشو خم کنه و پا به پای من در یک سکوت سرشار از مهر اشک بریزه... همین!

پر پرواز

چشمانت..

حس میکنم که هم اکنون بر چارراهِ زمان ایستاده‌ام...! و آنجا که بادها را اندیشه‌یِ فریبی در سر نیست به راهی که هر خروسِ بادنمات اشارت‌می‌دهد باورکن! کوچه‌یِ ما تنگ نیست شادمانه باش!شاهراهِ ما از منظرِ تمامی‌یِ آزادی‌ها می‌گذرد!شاهراه قلب من منظر چشمان توست شیرین دلبرم!چشمانی که خمیر مایه مهر است-نگاهی که شکست ستمگری ست-