شوریده گی..

زین دو هزاران من و ما ای عجبا من چه منم گوش بنه عربده را دست منه بر دهنم زانک دلم هر نفسی دنگ خیال تو بود گر طربی در طربم گر حزنی در حزنم تلخ کنی تلخ شوم لطف کنی لطف شوم با تو خوش است ای صنم لب شکر خوش ذقنم اصل تویی من چه کسم آینه‌ای در کف تو هر چه نمایی بشوم آینه ممتحنم دم به دم از خون جگر ساغر خونابه کشم هر نفسی کوزه خود بر در ساقی شکنم ******خلاصه فکر کنم از اشعار مولانا باشه .. ریتم نوا که اینو میگه ... بگذریمواژه ها در سرم الک میشوند ... ها یادم نرفته بنویسم که این کاسه تکنیک کاشی شکسته یا همان معرق کاشی هستش ... خواستم در جریان باشید .