عبور

در هفته نامه کرگردن به مطلب نو و زیبای رسیدم با این مضمون :نقش ها دایره وار از آینده آغاز می شوند، در گذشته شکل می گیرند و تمام می شوند و باز هم نقطه پایان، آغاز ماجراست و آغاز هم به نوعی پایان محسوب می شود...این جمله وقتی برایم زیبا و جلوه گر شد که در صدد پیدا کردن سری کامل سریال دارک بودم. یک تاریکی زیبا .. یا به عبارتی تاریکی تماشایی" اگر یک نفر در زمان به عقب سفر کند و آدولف هیتلر را در زمان بچگی اش بکشد، باز هم جنگ های جهانی اول و دوم اتفاق می افتند؟ باز هم آینده دنیا همین می شود که حالا شده؟"- نقل قول - " سوال کشتن هیتلر در بچگی تلفیقی است از ایده سفر در زمان و نظریه تاثیر بال پروانه ای. این تلفیق، تلفیق درخشانی است که از دل آن می تواند داستان های درخشانی خلق شود و ما را وادار به فکر کردن کند. "تاریکی نور را می بلعدروناک مینویسد :  تنها گذشته نیست که بر آینده اثر می گذارد، آینده نیز می تواند روی گذشته اثرگذار باشد. در سال 1905 اینیشتین از یک راز بزرگ پرده برداشت. این که زمان تنها یک پارامتر متغیر نیست، بلکه خود به تنهایی یک بُعد است و همان قدر که طول و عرض و ارتفاع معنا دارند و قابل توجهند، زمان هم صاحب هویت است*****و شکسپیر مینویسد" جهنم خالی از شیاطین هست و همه اینجا جمع هستند...! " خب وقتی تمامی این مطالب را گرد آوری میکنم . در می یابم زمان زندانی ست خالی از بیرونو رها شده از هر نوع رهایی قابل لمس و تعریف و تغییر... آرمیده از التهاب هر نوع غنودنی و بی اعتناترین هویت در گذر است نسبت به بی اعتنایی من ، تو ....! که او در عمیقترین چاه تاریک خود یک به یک به انکار آدمیان بر میخیزد !  دوست داشتم در این تونل زمان سفری داشته باشم ! گذشته - آینده ...! نو نگاری: برترین "معماری" من ، ساختن "ذهن و دل" خویشتن است . در گستره ی وسیع اندیشه ی خود ، سازه ای باید ساخت ،با ستونهایی برافراشته از افکارم ... و مصالح ، همه از جنس امید ،و مراقب باشم ،نقش " افکار غلط " در ذهنم ، نقشه ی "تخریب بنیاد" من است ...