حالمان خوش است ...

این که ملوکانه در این گاهشمار  از خفتنی  چنین بیرون جهیدیم قیلوله را متشبه میشود در این سرمای بی پیر و بی برف برج دلوزمزمه نمودیم که تف بر روح سگ سانتان ای برج یازد ه که این پس افتادن لغز گویی حضرت عشق بود .حالا لسان الغیب هم که قر و ور دلشون وا مونده  در این میانه که میفرماید : "هوای منزل یار آب زندگانی ماست //   صبا بیار نسیمی ز کویش "آخر تصدقتان تو هم تو این غریبی شبای پر فکر و خیال ، خوب حال دل مارو فهمیدی و درمونِدل دل کردنای این دل بی صاحاب وا مونده و تنگو حواله کردی به تاریکی کوچه و پنجره های بسته ....