و یک ممنوعه دیگر ... :: واگویه های دلارام

و یک ممنوعه دیگر ...

يكشنبه, ۳۰ آبان ۱۳۹۵، ۰۹:۱۸ ق.ظ

زمان دراز تاریکی .. تندر و سریع تر از هر لحظه و دقایقی .. کلماتی که در مغز رسوب کرده تجربه در جایی دیگر و برنامه ای بی هماهنگ ... در تمام دقایق نفس گیر ، تو گویی چیزی التماس میکند از اعماق روحچیزی درونم التماس میکند .. التماس توقف این همه !دعای های بی پاسخ و ناشنیده .. بلکم کم رنگ و محو !شاید هم کابوس میبینم همانند کابوس های شبانه دیگر روزهای زنده گی و شاید یک رویای تیره ...شاید روزی بیدار شویم در یک آرامش و هرگز نخوابیم تا به کابوسی دگر باره دچار نگردیم !میدانی میخواهم چه بگویم ؟عادت ! مخدر نیرومندی هست برای ادامه و حرکت !این درست که لابلای خزه ها لغزیده گیر افتاده و مانده ایماما برای پیر شدن فرصت زیادی داریم ..نفس کشیدن عادت است ... زندگی نیز هم ! *****لعنتی ! به رسم رفات و مهر با من کنار بیا .. تو .. با تو هستم - زندگی !

۰ ۹۵/۰۸/۳۰

delaram **

۰۳ آذر ۹۵ ، ۱۹:۱۸

حسینی

◆مغزشویی مذهبی یا بردگی مغزی◆
بهترین نتیجه را
زمانی می‌دهد که شما آن‌قدر کوچک
هستید که می‌توانید حتی بابانوئل
وپری دریایی راهم باور کنید!

شکست سکوت》حاکمانی که نمی دانند شب مردمانشان

چگونه به صبح میرسد ! دیگر چه فرقی

میکند به شراب نشسته باشند یا به نیایش ایستاده باشند...

۰۴ آذر ۹۵ ، ۲۲:۱۳

لطف کن ازمنِ دیوانه کمی دور بمان

من شِکستم ،توولی نشکن ومغروربمان

خواستم تا بپرم بال وپرم را چیدند

تو به اجبارِقفس تن بده مجبور بمان

هرچه که میکِشم از دستِ همین هُشیاریست

تو بشین مست بُکن در شبِ انگور بمان

شک ندارم که شبی شهدتورا می نوشند

سعی کُن گُل ندهی ،دور ز زنبوربمان

منِ آلوده به این شعر،رگم را زده ام

دور از وسوسه های منِ رنجور بمان

دوستانم همه از پشت به من تیغ زدند

توبرای زدنِ ضربه ی ساطوربمان

۰۴ آذر ۹۵ ، ۲۲:۲۳

leila

بی شک تو شبی عاشق من خواهی شد
چون مست شوی لایق من خواهی شد
با باد صبا مشک فشان خواهم رفت
افسوس که تو قایق من خواهی شد

۰۵ آذر ۹۵ ، ۰۷:۴۶

یزدان پناه

اگر امشب و روز های اینده فرد کارتن خوابی رو دیدید حتما با 137 تماس بگیرید
گرمخانه های شهرداری اماده کمک به این عزیزان هستند !

۰۵ آذر ۹۵ ، ۰۹:۳۰

گروس_عبدالملکیان

می‌ریزم
ریز
ریز
ریز
چون برف
که هرگز هیچ‌کس ندانست
تکه‌های خودکشیِ یک ابر است

۰۵ آذر ۹۵ ، ۱۴:۰۲

roz

آرامش
سهم کسانیست
که بی منت می بخشند
بی کینه می خندند
و در نهایت با سخاوت محبتشان را اکرام می کنند
خوبان آرامش سهم لحظه لحظه تان باد..

۰۵ آذر ۹۵ ، ۱۴:۲۶

farnaz

همه ی انسان ها وقتی که کسی صحبت می کند و یا یک کسی را می بینند ، معمولا آن شخص را از فیلتر های ذهنی خودشون رد می کنند انچه که داره گفته میشه انچه که داه دیده میشه انچه که داره حس میشه از یک سری فیلتر های ذهنی ما گذر می کنه این فیلتر های ذهنی از تجربیات ما ، برداشت های ما و دیدگاه ما به زندگی تشکلیل میشه بنابراین ان شخصی را که ما می بینیم یا حس می کنیم یا میشنویم خیلی خیلی متفاوت است با ان چیزی که ما برداشت می کنیم و یا ان چیزی که ان شخص داره می گه یا واقعا هست . منتها انسانها بر این باور هستند که انچه را که می بینند و می شنوند و حس می کنند، واقعا عینا همان چیزی است که گفته شده ، دیده شده و شنیده شده در صورتیکه اینطور نیست
ما انسان ها را وقتی انها صحبت می کند ، خیلی وقتها نمی شنویم .
خیلی وقتها نمی بینیم و خیلی وقتها حس نمی کنیم .
آنچه را که حس می کنیم و برداشتمان است ...
دکتر آزیتا ساعیان

۰۵ آذر ۹۵ ، ۱۴:۴۰

.
.
شاید حقیقت آن دو دست جوان بود ،
' آن دو دست جوان
که زیر بارش یکریز برف مدفون شد
و سال دیگر ،
'
وقتی بهار
با آسمان پشت پنجره همخوابه میشود
و در تنش فوران میکنند
فواره های سبز ساقه های سبک بار
شکوفه خواهد داد ای یار ، '
ای یگانه ترین یار .
.
.

۰۵ آذر ۹۵ ، ۱۹:۱۳

اسفندیاری

و اینجا صبح
از ساحت مقدس
لبخندهای تو ؛ ثانیه می شمارد!
کسی آن سوی جهان تو
افق را
در پس دوستت دارم‌ های تو
به سحر کشانده؛
تا بیایی
گره بگشایی

۰۷ آذر ۹۵ ، ۱۸:۲۶

رفیق پاییزی

مشکلی نیست .
من نمی نویسم تا جواب بگیرم ... نوشته هاتون برام جالب هست به پاسداشت چند کلمه می نویسم .
امید دارم دوست داشته باشید.
دنبال جلب توجه نیستم ،تنها می خوانم و می نویسم .
بی سروصدا !
در این مدت متاسفانه دیدم گاه بعضی نوشته هارو که ربطی به من نداشته و باعث سو برداشت شده .
یکی از شاخصه های مردانگی قبول مسئولیت هاست چه گفتار چه نوشتار چه هرچه و هرچه .
امید دارم هرکس از جانب خودش و بانام خودش بنویسد
و یکی از لطافت های زنانه هم ... بگذریم .
شما حتما صاحب مکارم اخلاقی پسندیده هستید .
و صاحب قلم توانا.

۰۸ آذر ۹۵ ، ۰۸:۵۶

یگانه

کفش هایم را میپوشم
و در زندگی قدم میزنم ،
من زنده ام و زندگی
ارزش رفتن دارد
ان قدر میروم
تا صدای پاشنه هایم
گوش ناامیدی را کر کند ...
خوب میدانم که گاه کفشها ،
پاهایم را میزند ،
میفشارند و به درد میاورند
اما من همچنان خواهم رفت
زیرا زندگی ارزش لنگ لنگان رفتن را نیز دارد ...

واگویه های دلارام

واگویه های دلارام

تورا از تو ربوده اند ، و این تنهایی ژرف است ...!

واگویه های دلارام

و یک ممنوعه دیگر ...

نظرات (۱۵)

ارسال نظر