و زندگی همین است ...

ارزش حضور کدام است ؟ بهش فکر کردی ؟ ان دم که تن آدمی در لحظه و زمان جاری ست .هر آنچه که بدان امید میبندیم میشود ارزش .. همان چیزی که با آن لحظه های ناب را می سازیم .اما در پی خویش واژه های دیگری دنبال خود به یدک میکشند . همین ارزشها زندگی - سفر - پوچ - خوشبختی و... اما من میگویم تمامی این واژه های بی سر و ته بلغوریات و چرندیات انسان عصر حاضر استکه عاصی و سر در گم به دنبال ملعبه ای برای سرگرمی ست ما فردا را با فردا و فردا ها پر میکنیم و یا بلکم با ارزش ها ویا انسانها و ارزوها... در هر حالت یکی بر دیگیر باید که چیره شود یکی باید به عدم برسد در نهایت یک تجلی گنگ !یا تن ! یا اندیشه پی نوشت : عصیان در راه است و میتوان فردا را مهلتی نداد . چرا که ما به خدای راستی رسیده ایم اما نه به تن و نه به اندیشه که با تکرار مکرر پانوشت : پشت واژه ها پنهان می شوم تا پیدا کنم از ورای متعلقات کم عمق و سطحی ذهن هر آنچه را که ریشه دوانیده در عمیق ترین جای گاه روحم