غزل وار ...
سه شنبه, ۸ دی ۱۳۹۴، ۰۹:۱۴ ب.ظ
اگر جای مروت نیست با دنیا مدارا کن به جای دلخوری از تنگ بیرون را تماشا کن دل از اعماق دریای صدف‌های تهی بردار همین‌جا در کویر خویش مروارید پیدا کن چه شوری بهتر از برخورد برق چشم‌ها باهم نگاهش را تماشا کن، اگر فهمید حاشا کن من از مرگی سخن گفتم که پیش از مرگ می‌آید به «آه عشق» کاری برتر از اعجاز عیسا کن خطر کن! زندگی بی او چه فرقی می‌کند با مرگ به اسم صبر، کم با زندگی امروز و فردا کن
شاعر ..... ؟!
ای کرده رُخَت غارت، هوش و دلِ من
عشقِ تو شده خانه فروشِ دلِ من
سرّی که مُقرّبان از آن محرومند
عشق تو فرو گفت به گوشِ دلِ من