مهدیه لطیفی
جمعه, ۴ دی ۱۳۹۴، ۱۲:۴۶ ب.ظ
در سرم گرنیکا ست... مونالیزا لبخندِ همیشه اش را در جیب گذاشته و جیغ می
کشد... کرگدن ها از زیر سبیل های دالی بیرون دویده و گلهای آفتابگردان را
له می کنند...، و من این وسط به سقف کلیسای سیستین فکر می کنم و آفرینش
آدم که بدترین بلایی بود که می توانست سر زمین بیاید!پ.ن ها:
گرنیکا: اثر پابلو پیکاسو، نمایی از نابودی دهکده ی گرنیکا در شمال اسپانیا توسط بمب افکن های نازی ها
مونالیزا: اثر لئوناردو داوینچی، که نیازی به شرح و معرفی ندارد!
جیغ: اثر ادوارد مونک، که نیازی به شرح و معرفی ندارد
کرگدن ها: نام اثر خاصی نیست؛ بلکه تنها اشاره به علاقه ی شدید سالوادور دالی به کشیدن تصویر کرگدن در نقاشی هایش
گل های آفتابگردان: اثر ونسان ونگوگ، که نیازی...
آفرینش آدم: اثر میکل آنژ بر سقف کلیسای سیستین، نمایی از لحظه ی دمیدن روح خدا در بدن حضرت آدم و آغاز حیات انسان
۹۴/۱۰/۰۴
پست متفاوتی بود دل آرام عزیز