نگهبان ...

دنیایی شده که خیلی برنامه‌های موبایل، دستگاه‌های مختلف، و چیزهای دیگری به ما اجازه میدهندسگ نگهبان باشیم،ما آدمیم ..مگر نه؟ روی سگ ما نوشته ی روژان سرّی -در وایبر برایم پیغام آمدهکه "خبر داری الان همسرت کجاست؟ خبر داری عشقت کجاست؟ اگر نداری به این سایت سر بزن." بعد یک خط فاصله، بعد آدرس یک سایت که وقتی بازش می‌کنی نرم‌افزاری را معرفی می‌کند که با نصبش می‌توانید گوشی هرکسی را که می‌خواهید مکان‌یابی کنید،پیام هایی که میفرستد و میگیردرا بخوانید، وارد شبکه‌های اجتماعی‌اش شوید و هزار جور کار دیگر که برچسب بی اعتمادی را رویپیشانی‌ فردبیچاره بزنید و عین سگ نگهبان بیفتید دنبالش، اگربوی مشکوکی میداد، گازش بگیریددر صفحه‌ای که باز شد میچرخیدم و امکانات بیشمار این اپلیکیشن شگفت‌انگیز را میخواندم، فکرکردمچه بد، چه شوخی بی‌رحمانه‌ای با عشق،با اعتماد به رابطه بین آدم‌ها. هیچوقت برای دوست داشتن(حتی برای بی‌نهایت عشق) هیچکس لازم نیست بداند شخصی که دوستش دارد در تمام لحظاتروز و شب، کجاست، چه میخواند، چه میکند، تو را به خدا بیایید اینقد همدیگر را بو نکنیم.حد ِ نهایت دوست داشتن آن‌جایی نیست که شبکه‌های اجتماعی همدیگر را جاسوسی کنیم، پیام‌های هم رابخوانیم، هیچکس یک کاراگاه را دوست ندارد.هیچکس دوست ندارد همسرش، یارش،شریکش لباسکارآگاه بپوشد.عمیق ترین جای عشق، آن‌جایی است که آدمیزاد می‌فهمد لازم نیست(و نباید)همه‌جا و همه‌وقت، شریکش را همراهی کند.آدم‌ها نیاز دارند گاهی تنها باشند، عاشق ترین‌ها هم.ستاره‌ عشق و دوستی میتواند در آسمان بدرخشد بدون این که با نزدیک شدن و چسبیدن به آن،جزغاله شویم.بعضی‌ها دوست دارند تنها کتاب بخوانند، بعضی‌ها میخواهند تنهایی خرید کنند.یکی از نشانه‌های اصلی بلوغ اجازه دادن به مقداری از تنهایی در طول روز، برای کسی ا ست که دوستشداریم،خیلی دوستش داریم. دنیایی شده که خیلی برنامه‌های موبایل، دستگاه‌های مختلف، و چیزهای دیگری به ما اجازه می‌دهند سگ نگهبان باشیم، ما آدمیم اما.مگر نه؟نویسنده ....... ؟