دنج و مثنوی
چهارشنبه, ۱۱ شهریور ۱۳۹۴، ۰۶:۵۵ ب.ظ
بعد ازین گوشه ی دنجی زجهان مارا بس
خلوتی دور زشور وهیجان مارابس
آردها بیخته ایم و الک آویخته ایم
بعدازین راحتی روح و روان مارابس
زندگی آن دم نابی است که بی غم گذرد
نفسی گر بدهد چرخ امان مارا بس
بر لب جوی روان بی غم عمر گذران
دیده بر نرگس مستی نگران مارا بس
گلرخی خوش سخن و شوخ به گلزار زمین
از تمام نعم و حور و جنان مارابس ....
۹۴/۰۶/۱۱