صد دانه .. و یک دانه

دست نانی درد نکنه که امروز برای من انار دون کرده بود .. ترش و خوشمزه میخورم و فکر میکنم . ته دلم به دانه دانه اش دقت میکنم .وای خدای من ..میدونی نازگل! هیچ میوه ای مثل انار نیست.جدا ! دقت کن ! انار اصالتا ایرانی و شرقیه خوردنش کل خاطرات قدیمی رو ته ذهن زنده میکنه. سیب میخوای بهترش رو فرانسوی ها دارن - نارنگی و پرتقال که لبنانی اش زبانزد خاص و عامه.. خیار ؟ اصن حرفشو نزن درختی اش انقد بازار رو پر کرده که دیگه بچه هامون بعدها به یاد نمیارن قدیمها خیارهای باغچه ای کوچیک و پرز داری بود با عطر و طعم خاص و گوارا ..موز ؟؟ شوخی میکنی !  شبیه جنتلمن های انگلیسی میمونه و هیچ شباهتی به ایرانی نداره.. اها چرا البته فقط اون قسمت سیاه و گس اش که ادمو یاد گرفتاری ها بندازه همین! اما انار... آخ آخ! صد دانه یاقوت دسته به دسته -  حقا دانه دانه و لایه لایه ایرانی و اصیل و سال دیده ست! آدم رو یاد بازار و مسجد قدیمی میندازه ..یاد رقص باباکرم ،صدای هایده ... یاد چه چه شجریان و یه کرسی گرم ،اونم تو یک روز برفی و سرد ، وقتی که مدرسه ها تعطیل میشد و بدو بدو میرفتی خونه خان جون ! هی وای ... یاد شب چله میوفتی و دور هم بودنها... رنگ در رنگش مست میکنه از خون چکان قرمزش تا سفیدی شفاف  هسته وسطی...  یادته ؟ میگفتی : " تمام دانه ها را بخور یک دانه را دور نیانداز. آن دانه که از چشمت پنهان بماند همان دانه بهشتی است " نمی دانم این سالها که با دقت و وسواس همه ی دانه های انارم  را خورده ام آن دانه ی بهشتی چه گلی به سر من زده . اما من هنوز با وسواس همه ی  دانه ها را جستجو گرانه می خورم و می ترسم دانه ی بهشتی از نظرم پنهان بماند.  ***که من سالهاست انار کال میخرم تا فصل رسیدنش به دست تو باشد ... شاید همان یک دانه بهشتی! بر این عمر رفته ام خون بپا کند..چه زیبا گفت " مگر میشود زندگی من را بهم ریخته باشد خدای دانه های انار "