شادمانه ای غمگین

تو را من قدر آن همه دلتنگی که داشتم در دل دوست می دارمت و گرم می خواهمت

من را دگر از رفتن تو باکی نیست تو خواهی آمد به همین فصل باران یخ بسته که در راه ست قسم که تو خواهی آمد و از ته دلتنگی ها فریاد خواهی زد

 

برگرفته از وبلاگ http://nevergone.mihanblog.com

 

 

پا نوشت :

شادمان گرامی ..معانی بدیع و تجلی جلوه های شهودی معرفت در بطن کلامتان ، چونان سٌما هندوان بر آتش احساس است .. جاودانه و پاینده باشی بزرگوار