واگویه های دلارام

تورا از تو ربوده اند ، و این تنهایی ژرف است ...!

واگویه های دلارام

تورا از تو ربوده اند ، و این تنهایی ژرف است ...!

واگویه های دلارام

عاشقانه هایم و صمیمانه تـرین نوشتـه هـایم آنهایی هست کــه بـرای هیچکس مینویسم و سخنی از حقیقت سرشار است که هیچ مصلحتی آن را ایجاب نمی کندو اینها همان حرف هایی است که هر کسی برای نــگفتن دارد.حرفــهایی که پاره های بودن آدمی اند...اینـان هماره درجستجوی مخاطب خویشند،اگر یافتند، یافته می شوند.نوشته هایم همانانی هستند که گاه به لبخند وامیدارند و گاه به اشک.. ضرباهنگ کلماتی و واژه هایی که میلغزندو میرقصند از قلب تا قلم!دغدغه نوشتن قلمم را میخراشد اما نوشتن دغدغه ها روحم را .. اینجا فقط طالب آرامش و سکونم از نوع زلال!
___________________________
اگر میخواهی مرا بشناسی ، بشناس!
من خیلی آسانم ، آنقدر آسان که.....

با غزلیات مولانا ، عاشقی میکنم.
با شعرهای شاملو ، زندگی میکنم.
با سمفونی های انیو موریکونه ، بغض میکنم.
با نقاشی های ونسان ونگوگ ، تخیل میکنم.
با شاهکارهای آل پاچینو ، تعمق میکنم.
با کتاب های آلبر کامو ، دنیا را تحمل میکنم.
و با لبخند خدا بر پیکره ِ نحیف ِ انسانی ام،میمیرم ، تمام میشوم و پایان را آغاز میکنم.

کلاسه تحریرات
بایگانی تحریرات
مرقومات ماضیه
صاحب قلم

پیامِ استاد..

جمعه, ۱ ارديبهشت ۱۳۹۱، ۰۲:۰۵ ب.ظ

قبل از انکه سخنی برانم،  از استاد بزرگوار ، دوست ارجمندم  *هومن آزاده * عزیز سپاسگزاری میکنم .بابت توصیه های سازنده ، تذکرات و توجهات عمیق و خالصانه شان که هماره راهگشا بوده برایم . آرمان دارم زین پس  مفتخرباشم به اینکه بتوانم ،در رکابشان تلمذ نمایم...        

 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - --  - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

پیامِ  استاد :

تقدیم به دوست عزیز بانو دل آرام ارجمندم هیچگاه برای نیل به آرمانهای خویشتن در همه شاخصه های فکری و رفتاری از دیگران برای خویشتن پل نسازیم، چه در صورت حصول به ایده آلهای خود هماره یک مورد نقطه عطف است و آن سوء استفاده از اعتماد اندیشه ای انسانهاست. چهره کریه و زشت توهمات رفتاری حاصل از دستیابی به چنین اندیشه هائی مطمئناً زودگذر و گذرا خواهد بود چون در مرور زمان عایدات این چنین تفکراتی فقط راضی کننده خویش خواهد بود نه جلوه ای عمومی و عامه پسند در طبقات اجتماعی.

 

پاسخ به لطف استاد :

درود اهورا بر شما استاد ارجمندم

درس اول :شما صبوری بود، در برابر اشخاصی که عادت به پرتاب دارند،،، شلیک و نفیر بی محابای سنگ افکار دژم و مورد نکوهیده خود که در دوران واپسگرائی نیز از ارزشی برخوردار نبوده

درس دومتان: سکوت در برابر کج اندیشی، بد اندیشی، رفتارهای وقیحانه و گستاخانه همان افکار و تطورات آن عده ای است که خود را غالباً تافته جدا بافته می انگارند در حالیکه عمومیت و طبقات فکری در سطح کلان و آحاد جامعه و جوامع مللی،،، نظری غیر از این دارند.

درس سومتان : شناساندن توانمندیهای فراموش شده خودم بود و اینکه بدان اگر کسی یارای ماندن و همراهی کردنم را ندارد دلیل بر ضعف من نیست... بلکه حاصل افکار و توجیهات پوسیده و مورد نکوهیده آن افراد و کوته نظرانی است که از دریچه تنگ دنیای کوچک خود قابلیت شناخت و دریافت وسعت دریای واقعی قلب و روحم را ندارد....!!

درس چهارمتان: تلنگری بود، برای درک و تفهیم تفاوت باطن و ظاهر بین افراد،،، بسان روز و شب که هر کدام جایگاه و ویژگیهای خاص خود ا دارند با تمام معایب و ونواقص خویش...!!

 

پ . نوشت : بودنت باعث افتخار ، داشتنت مایه مباهات است... چه زیبا حضوری،،،!!

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۱/۰۲/۰۱
delaram **

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">