تولدم مبارک..

عمرگران ، میگذر..! خواهی .. نخواهی ..!ذهنم از اذحام افکاری غریب پر و خالی میشود.. به جملات زیادی فکر میکنم .. توی مشت ذهنم میگیرم و رهایشان میکنم! دارم به این فکر میکنم که آیا میشود همیشه لبخند به لب داشت  ..مثلا تا آخر دنیا ؟ و آرزو ها را قبل از رسیدن به تاریخ انقضا مصرف نمود..؟خب بیست و چهار بهمن تولد منه و من با تمام وجودم چیزی فراتر از اضافه شدن رقمی به سن و سالم حس میکنم .منِ جدیدی که در من زاده شده و شکل گرفته ، آن من دومی که برای تک تک لحظات عمرم ذره ذره ذوب شده برای شناختن خودش ،یافتن اشتباهاتش ،دریافت خواسته ها و مهمتر از آن رفع ابهامات و جبران مافات. آن منی که آرامش دل رو در وجودم می آفریند و متجلی میشود..! تمامی اعداد و ارقام را قوانین رو در هم میریزیم ... خودم رو دخترک یک ساله میدونم و  امروز به مناسبت  تولدش هدیه ای به رسم یاد بود میپیچم.. *از همه دوستانی که به صورت کامنت و پیام و یادبود بهم تبریک گفتن ممنونم.. تولدم مبارک  همه دعوتن .. حتی اونایی که از من دلخورن و شاید بدشون میاد ... بفرماییدکیک