حرفِ دل
پنجشنبه, ۹ دی ۱۳۸۹، ۰۱:۵۷ ب.ظ
گاهی باید بی رحم باشی با خودت ...
باید دست دلت رو بگیری ٬ کنج خلوتی رو پیدا
کنی
خیره شوی در چشمان دلت و بدون هیچ مقدمه
و حاشیه ای برایش بازگو کنی
تمام آنچه را که خوب می داند اما نمی خواهد
و یا شاید نمی تواند باور کند .
باید بی رحمانه تمام بغض کردن هایش را ضجه
زدن هایش را نادیده بگیری
و باز هم بگویی ...
و آنقدر بگویی ...
تا باور کند تمام آنچه را که نمی خواست...
پ.نوشت 1 :
دل یه آدم واسه نوشتن
بهانه میخواهد و برای ننوشتن بهانه ها
...
وقتی هیچ کدوم نباشه
سکوت تنها واژه ایست که تو را و بودنت را
انکار نمی کند.
پ.نوشت 2 :
تنهایی را با تمام وجود حس میکنم ... ای
کاش....
۸۹/۱۰/۰۹