کاش کودک می ماندم

کودکی­‌هایم بزرگ شدند، در میان گرگم به هوا، قایم باشک و لی لی، موشک بازی و قایق‌­های کاغذی شناور درون یک سطل آب، لباس­‌های خاکی و چشم‌غره‌­های مادر، سواری روی دوش پدر، نخودچی کشمش جیب پدربزرگ، قصه­‌های مادر بزرگ، آش رشته و عدس پلو، بستنی چوبی و آلاسکا، ....... بزرگی­‌هایم اما گم شده­اند در هیاهوی دود و بوق و ترافیک، تبلت و موبایل و ماهواره، سیاست، دلار و طلا، آیس پک، پیتزا و نوشابه، کار و کار و کار، پول و پول و پول، ...... روحم ترک خورد، کاش هرگز قد نمی­‌کشیدم!پ.نوشت :به وسعت ِسکوت تلخ سالها رازوارگی و به پهنای بیاضهایی که از غزلواره های تکراریسیاه شد ، نگاه میکنم به کودکی هایم..! چرا این همه بی طاقت شده ام از شکوه ای کوچک...؟!