تورا افسرده میخواهند! سخت است شاد بودن..

نامرادی های زندگی با مردمانی که روی خط میزان زندگی ات راه نمی روندکلاف سردرگم این ماجراست! که بدانم چه شده که دنیایم روز به روز خالی تر از زندگی است؟ و مدام روزهایم خالی تر می شود.سخت است زندگی با خاطره های سالهای دورکه لمس دوباره آنها محال ابدی استزندگی های امروز را بر نمی تابم ..که تمام زندگی خاکستری است با لعاب رنگ های گول زنک... سخت است در این روزگار-دانستن و راه به جایی نبردندر ازدحام کوچه های دلتنگی هیچ پنجره ای به روشنایی نمی بینیسخت است طالب شادی بودن در زمانه ای که تو را افسرده می خواهندسخت استسخت...پ.نوشت :  اغتشاش ذهن رهایم نمی کند بسان پشه ای که مزه شیرینی ات را حس کرده!کوچه های خاکی افکارم هنوز به گرد و غبار رویاهای کودکی -معتاد است!