گزین نوشته از لوئیس
پنجشنبه, ۱۷ ارديبهشت ۱۳۸۸، ۰۳:۲۵ ب.ظ
آخرین حسرتم این است که نمیدانم پس از
من چه پیش خواهد آمد. دور افتادن از این دنیای پرتلاطم مثل ناتمام گذاشتن یک سریال
پرحادثه است. گمان میکنم در گذشته که تحولات دنیا کندتر بود، کنجکاوی آدمها هم درباره
دنیای بعد از مرگشان کمتر بود. باید اعتراف کنم که یک آرزو برایم باقی مانده است:
خیلی دلم میخواهد وقتی که مُردم، هر ده سال یک باراز میان مردهها بیرون بیایم، خودم را به یک کیوسک برسانم و با وجود تنفری که از رسانههای جمعی دارم،چندتا روزنامه بخرم.
این آخرین آرزوی من است: روزنامهها را زیر بغل میزنم، بعد کورمالکورمال به قبرستان
برمیگردم و از فجایع جهان باخبر میشوم؛ سپس با خاطری آسوده در بستر امن گور خود دوباره
به خواب میروم
(لوئیس بونوئل)
۸۸/۰۲/۱۷