وصف..
چهارشنبه, ۲۵ دی ۱۳۸۷، ۰۷:۲۸ ق.ظ
شــاهد بــوده ایلحظــه تیــغ نهــادن بــر گــردن کبــوتــر را؟
و آبــی کــه پیــش از آن
چــه حــریصــانــه و ابلهــانــه، مــی نــوشــد پــرنــده؟
تــو، آن لحظــه ای!
تــو، آن تیغــی!
تــو، آن آبــی!
مــن!
مــن، آن پــرنــده بــودم . . .نویسنده: ناشناس..
۸۷/۱۰/۲۵