پنداره!

مینگارم تا به تعبیر کازانتزاکیس، دلم را شعله ور ،شجاع و بی قرار نگه دارم. در دلم همه ی آشوب ها و تضاد ها و غم ها و شادی های زندگی را احساس می کنم. اما می کوشم تا آنها را مطیع آهنگی برتر سازم ، برتر از آهنگ عقل ، و حماسی تر از آهنگ دل.... مینگاری برایم ، شکوه میکنی از من و در پی مجنونی هستی که شیدایت باشد...نازنین یارم! اما توهم کمالی که داری هرگز اجازه نمی دهد تا از خود بپرسی: آن بازی لیلاییِ که مجنون آفرین است را چقدر می دانی؟