کولاک
يكشنبه, ۲۳ مهر ۱۳۸۵، ۱۲:۵۱ ب.ظ
اه زبانه می کشد وقتی سکوت در سنگینی فریاد صبوری می نماید
تلاش خواهم کرد اما نه برای رسیدن به فردا.برای فرار از امروز...این عشق هم سر امد واین خواب هم گذشت..روزی پدید امدوشبی ناپدید گشتاو رفت وجای پایش بر چمن نوشت ،این است زندگانی و این است سرنوشت!هرگز مردن به تلخی فراموش کردن یک بودن نیست.
۸۵/۰۷/۲۳