طعم گسِ تنهایی..

بی کسـی هایم هوای آغوشی را دارد که بی منت به آتـش بکشد تمام نبودن هایت را . حالا تو نیستی ولی یادت مدام میریزد به تالاب چشمم // میگذری و عبور میکنی از ذهنم حال آنکه درهر گوشه گوشه اش خاطره ای را بیدار میسازی میدانی جان شیرین ؟ رفتنت شاعرم کرد که هی کلمات را قتل عام کنم وهر کس حرف زد به غزلِ هجر تیر بارانش کنم... نازنینم ! یادت هست؟ آن زمـان کـه مَـشقِ پَـرواز می کردیم ؟ خـاطرم نـیست ، بـه آسمـانِ چَـندم ، می بـایست سَـفر کــُنیم . . . امـّـا خـُوب یـادم هَـست کـه گفتی به من ... دل آرامم !! تا ابد با هم پرواز خواهیم کرد... باز امشب از آن شب است.. تنهایی آمده به سراغم . غم نبودنت مدام می ازارد .. روحم را میخراشد ..تنهایی ام.. زبان گشوده به نجوا و تا نوک خودکارم رسید اگربنویسم....اگر بتوانم که بنویسم.....نه!!!تنهایی... تنهاتر از آن است که دیده شود...//

من زنم!

من زنم...قضاوت می شوم، لحظه به لحظه...هر لبخندم ، هر نگاهم ،تار تار گیسوانم ،اندامم، عشقم، تفکرمهمسرم و حتی روحم...اما من باز در پس تمام این نگاه های هرزه شک آلود،زن می مانم و با گرمای حضورمرویاهای منجمد این شهر را به تباهی می کشانم...من زنم...پ.نوشت: من زنم... و هر مردی راه بهشتت زیر گام های من است.....

هرکسی کو دور ماند از اصل خویش...

زمانی بود که فکر میکردم، همه ی آدمها میتونن با برخوردها، صحبتها، ارتباطات، مطالعات و روشهای مختلف دیگه خودشون رو تغییر بدن، اما امروز باور دارم، ذات اصلی هرکس، مختص خودشه و هیچ چیز نمیتونه اصل وجودی آدمها رو تغییر بده. کاملا قبول دارم که هرکدوم از ما میتونیم از راههای مختلف توخودمون واطرافیانمون تغییرات زیادی ایجاد کنیم و برای پیشرفت و اصلاح اشتباهاتمون تلاش کنیم، اما به این نتیجه رسیدم در کنار همه ی این تغییرات ذات غیرقابل تغییری هم وجود داره، ذاتی که ممکنه تو کوتاه مدت، شکل های متفاوتی به خودش بگیره، اما در دراز مدت به اصل خودش برمیگرده. و متاسف میشم برای آدمهایی که ذاتشون و ریشه هاشون، غلط و منفی شکل گرفته، آدمهایی که اونقدر خودشون رو غرق سیاهیها میکنن که هیچ راه فراری از اون براشون باقی نمیمونه. انسان باشیم و انسان بمونیم.توضیح نوشت : از گوسفندی پرسیدند: اگر تو گرگ بودی, چه کار می کردی ؟ گوسفند گفت: من گرگ ها را به علف خوردن عادت می دادم, تا دیگر به گوسفند های بی گناه حمله نکنند. از گرگی هم پرسیدند: اگر گوسفند بودی چه کار می کردی؟ گرگ گفت: من به گوسفند ها می آموختم که چه طور با دو پای عقبشان به سر گرگ ها بزنند و آن ها را بکشند

علی صالحی

دشوار است "ری را"! هرچه بیشتر به رهایی بیندیشی گهواره ی جهان کوچک تر از آن می شود که نمی دانم چه ...! راه گریزی نیست تنها دلواپس غریزه ی لبخندم سادگی را من از همین غرایز عادی آموخته ام.                         "سید علی صالحی"