خطاب به روزگار

وقتی باختم"مسیر"را یافتم! در بزرگراه زندگی، همواره *راهت*  "راحت" نخواهد بود، هر چاله ای"چاره ای" به من آموخت. دوباره فکر کن فرصت ها"دوبار"نمی شوند. "بکوش" و ناامیدی را بکش... برای جلوگیری از "پس رفت"پس،باید "رفــت"...باید رفت بی آنکه ازتـازیـانه کلامی سخنی رانده شود. باید رفت بی آنکه از تاریکـی تـرانه ای  سروده شود مرا را که اهورامــزدایم به دوستـی آمــده است از دریـا خــواهم گـذشت مــن از خـــــواب خصـــم مــن از طعنـه نــاکســــان از تفـتـیـش روزگــــــار خــــویش خــــواهـــم گذشتــــ ...پ.نوشت :  ای روزگار....!! من..راه های نرفته زیاد دارم، امابا تو یکی زیادراه امدم...!!!