رقص کلمات !

روزهای ما پر هستند از کلمه! .. مهم نوع نگاه ماست و برخوردمان با این کلمات و کمپوزیسیونی که از ترکیب کلمات به وجود می آوریم.این چیدمان میتواند.. نقادانه... لطیف... خشن و .. باشد.بنویسیم و بیاموزیم از هم و با هم. من قوی ام چون ضعف های خودم را می دانم ..من زیبایم چون از عیب هایم آگاهم من شجاعم چون آموخته ام وهم را از واقعیت تشخیص دهم ..من عاقلم چون از اشتباهاتم درس میگیرم .. من عاشقم چون نفرت را حس کرده ام و... می توانم بخندم چون با غصه آشنا شده ام

انهدام...

این روزها اینگونه ام ،ببین: دستم، چه کند پیش می رود، انگار هر شعر باکره ای را سروده ام پایم چه خسته می کشدم، گویی کت بسته از خم هر راه رفته ام تا زیر هر کجا حتی شنوده ام هر بار شیون تیر خلاص را ای دوست این روزها با هر که دوست می شوم احساس می کنم آنقدر دوست بوده ایم که دیگر وقت خیانت است انبوه غم حریم و حرمت خود را از دست داده است دیریست هیچ کار ندارم مانند یک وزیر وقتی که هیچ کار نداری تو هیچ کاره ای من هیچ کاره ام: یعنی که شاعرم گیرم از این کنایه هیچ نفهمی این روزها اینگونه ام: فرهادواره ای که تیشه خود را گم کرده است آغاز انهدام چنین است   اینگونه بود آغاز انقراض سلسله مردان یاران وقتی صدای حادثه خوابید بر سنگ گور من بنویسید:   یک جنگجو که نجنگید اما ...، شکست خورد  " نصرت رحمانی "

نگرانم برایت قاصدکم!

بگویید دل آرام فرصتِ گفتن ازعشق راندارد. نگران اویم که حرف دلم رانخوانَدومن رفته باشم . گاهی نگران قاصدکی می شوم که پشت پنجره منتظرمی ماند. نگرانم که روزی رسدونباشم ....!پ. نوشت1 :من طعم شیرین یافتن را در طعم تلخ ازدست دادن یافتم و در این میان سهم من تنهـا یک یادت به خیر ساده بود...!پ.نوشت 2 :نگرانم برایت .. قاصدکم ..!**" ...  کاش نگویی که خبر یادت نیست...."